GŁUCHY TELEFON (Coraz bliżej święta)

Prawie miesiąc od ostatniego wpisu. Skandal! Robię szybki rachunek sumienia: co się wydarzyło w tym czasie? Niby każdy dzień prawie identyczny z poprzednim, ale jak popatrzę na moje miejsce postoju sprzed miesiąca, to jest o hektar od miejsca, w którym stoję dziś.
Stoję. Stoję? Raczej przebieram nogami jak Milan. On cały czas drobi kopytami! Jakby miał owsiki. Trzęsie się od tego jego łóżko, trzęsie się stół w kuchni, trzęsie się nawet parkiet na sali sportowej. Milan cały czas jest w biegu. Ma mój temperament ;)

Moja serdeczna koleżanka poprosiła mnie o wierszyk na cześć świąt. To już?! Ano już. W Monachium od września na półkach sklepowych spotkać można pierniki, marcepany, stollen, ciastka korzenne, grzańca... A my w weekend jeździliśmy w cienkich bluzach na rowerach. Jak tu wprawić się w świąteczny nastrój?

Efekt:

(Prezent dla Anetty Czapskiej, prezeski o wielkim sercu fundacji Marsz Zebry i założycielki Niebieskich Migdałów. Z pozdrowieniami :)

GŁUCHY TELEFON

Mówi karpik w galarecie

Do śledzika: „Cóż pan plecie?

Nas zabraknąć tu nie może!

Stół bez ryby? Nie daj boże!

Lepiej niech pan powie dalej

By się w niebo wpatrywali

Ci co bliżej stoją okna

Jak zabłyśnie – niech znak ktoś da”

Śledź bulgocze poprzez olej:

„Bigos, proszę, podaj dalej

Żeby dali znać, gdy błyśnie

Pierwsza gwiazda”. „Niech cię świśnie

Jasny dunder! Ja żem bigos?!

A ty flądra! I na wynos!”

- groch z kapustą się obruszył,

Ale prosi: „Hej, barszcz! Uszy

Albo lepiej oczy wysil.

Czy na oknie gwiazdka wisi?”

Barszcz pierogi prosi grzecznie:

„Wiem, że w kupie jest bezpiecznie,

Ale któryś widzi może

W oknie gwiazdkę skutą mrozem?”

Sto pierogów do bochenka:

„Słuchaj, sprawa bardzo wielka.

Czy na szybie są już kwiaty

Spod artysty mrozu łapy?”

Chleb do kutii: „Widzi pani

Kwiaty ścięte przymrozkami?”

Kutia patrzy – w oknie fikus

„Pan na serio czy to psikus?”

Nim wróciła wieść do karpia

Brzmiała: „Urlop bierze harpia”.

Karp w zdziwieniu pysk otworzył:

„To dopiero dopust Boży!”

A tymczasem wzeszła gwiazda

Pierwsza, szósta, osiemnasta

Bóg narodził się na sianie

Jak co roku – niespodzianie.



P.S. A może by tak jakoś nagrać te wierszyki? Chętnie sobie połamię język na własnych krawężnikach ;)